Davul ve Zurna
Davul ve zurnacılar, Kırkpınar Yağlı Güreş Festivali’nin en önemli unsurlarındandır.
Bu kişiler, enstrüman
çalmayı usta-çırak ilişkisi içinde öğrenmektedirler. Festival boyunca davul ve zurnacılardan oluşan ekip sürekli müzik yapar. Davul-zurna ekibi de Kırkpınar’ın diğer kimlikleri gibi geleneksel giysileri ile katılır.
Kırkpınar müziği olan “güreş havaları” sadece bu festivalde yağlı güreşler için özel olarak çalınır. Ezgi, güreşin canlılığıyla doğru orantılı olarak müzisyenlerin ana bir müzik teması üzerinde varyasyonlarıyla gösteriye dönüşür.
Güreş müziğinde, (12/4’lük) güreş
havası ve (24/8’lik) ceng-i harbi olmak üzere iki ana ölçü (tartım) vardır.
Yağlı güreşle müzik arasındaki ritim, güreşin temposuna göre hızlı ve yavaş
olarak değişmektedir.
Pasif güreşen, katılımcıların
beklediği tempoyu göstermeyen pehlivanlar, müziğin hızlanan ritmiyle uyarılır.
Güreşin başlangıçta ağır hareketli oluşu ve birkaç çift pehlivanın aynı anda güreşmesi nedeniyle izleyici, diğer bir güreşteki oyunları bazen kaçırabilmektedir. Hareketleri ve oyunları hızlanan bir güreşe seyircinin ilgisi, müzikle çekilir. Birdenbire usulün değişmesi ve hızlanması heyecan yaratır. Bu heyecanlanmayı yaratan ise ceng-i harbi usulünün hızlanan tempoyla vurulmaya başlamasıdır.
Güreşin başlangıçta ağır hareketli
oluşu ve birkaç çift pehlivanın aynı anda güreşmesi nedeniyle izleyici, diğer
bir güreşteki oyunları bazen kaçırabilmektedir. Hareketleri ve oyunları
hızlanan bir güreşe seyircinin ilgisi, müzikle çekilir. Birdenbire usulün
değişmesi ve hızlanması heyecan yaratır. Bu heyecanlanmayı yaratan ise ceng-i
harbi usulünün hızlanan tempoyla vurulmaya başlamasıdır.
Davulun vurmadığı, zurnanın ötmediği bir “Kırkpınar Türk Yağlı Güreşi” düşünülemez. Bu, o kadar önemlidir ki müzik sustuğunda pehlivanların da güreşi durdurduklarına birçok kez şahit olunmuştur.
Kaynak
1- Bilar, Ender (2017) Kırkpınar Yağlı Güreşleri Festivali Almanağı cilt:1-3 (1361-2016).-İstanbul: Edirne Belediye Başkanlığı Yayınları No:28, s.;1130
