Kazım Demirer (20.2.1947-5.1.1949)

20.2.1947-5.1.1949 dönemi Valisi Kazım Demirer, 1895 (H.1311) yılında İzmit Karamürsel’de doğdu. Emekli Yüzbaşı Mustafa Efendi ile Emine Hanım’ın oğludur. İzmit İdaisi’nde orta, İstanbul Vefa İdadisi’nde ise Liseyi bitirdi. Mülkiye’den 1915 yılında Pekiyi derece ile mezun olunca hemen silah altına alındı. I.Dünya Savaşı’nda yaptığı hizmetlerden sonra 1918 yılında terhis oldu. Uzun yıllar serbest çalışan Kazım Demirer, 19.5.1925 tarihinde Karasu Nahiye Müdürlüğü’ne atandı. Sonraki yıllarda 4.1.1926 tarihinde Kadınhan ve 25.8.1928 tarihinde de Keskin Kaymakamlığı yaptı. Onu 18.3.1931 tarihi itibariyle Ankara Vilayet’i Mektupculuğu’nda görüyoruz. Daha Sonra 30.5.1934 tarihinde I.Umum Müfettişlik İskan Müdürü oldu. Bu görevi sırasında 8.4.1936 tarihi itibariyle Diyarbakır Vali Yardımcılığı’na getirildi.[1] Vali Yardımcılığı kadroları, ilk defa Umum Müfettişlik bölgelerindeki 15 ilde 1936 yılı itibariyle kuruldu. Bu nedenle Kazım Demirer’de bu ilki yaşayanlar içindedir.[2]

İlk Valilik görevi Urfa olup 30.6.1937 yılıdır. Daha sonraları sırasıyla 14.12.1941 yılı  Kırklareli, 10.12.1946 yılında Yozgat ve 20.2.1947 tarihi itibariyle de Edirne’ye atandı.[3] İki aylık çalışmanın ardından rahatsızlanarak 2 ay izin aldı.[4] İznini İzmit’te geçiren Edirne Valisi Kazım Demirer, eski görev yeri olan Kırklareli ve Babaeski’yi ziyaret ederek Edirne’de yeniden göreve başladı. Görevi sırasında yeniden rahatsızlanarak İstanbul’da 45 gün tedaviye alındı.[5] Edirne Valiliği görevine başladığı 20.2.1947 ile kalp krizinden öldüğü 5.1.1949 gününe kadar[6] (1 sene 10 ay 15 gün) basından tespit edebildiğim kadarı ile 9 ayrı tarihte (5.2.1947-5.11.19247-25.5.1948-9.6.1948-10.7.1948- 1.9.1948 ve 15.9.1948) izinli veya tedavi de olduğunu görüyoruz.

Türkiye Cumhuriyeti yapılanma ve aynı zamanda çok partili döneme geçebilme yılları olan o dönemde Edirne’de Vali Yardımcılığı kadrosu da yoktu. Edirne Vali Vekilliği’ni de İl Mektupçusu üstleniyordu.[7] Her şeye rağmen Edirne Valisi Kazım Demirer’in döneminde de çok önemli çalışmalar yapıldı. Onun dönemine kadar eski İstanbul Yolu’nu kullanan Edirne’liler, II. Umum Müfettişlik, Edirne Valiliği ve Edirne Belediye Başkanlığı’nın oluşturduğu bir komisyonla İstanbul-Avrupa Yolu (Abacılarbaşı-Ayşekadın güzergahı) projesinin kamulaştırılması gerçekleştirildi.[8]

Edirne’ye bağlı Elçili-Doyran Bataklığı’nın ziraate açılması yanında Sıtma ve Sivrisinek afetinden de kurtarılması için o yılların II. Umum Müfettişi Abidin Özmen ile köy halkı ve Edirne Valiliği işbirliğinde 7 kmlik bir kanal açılarak bataklığın suları Meriç Nehri’ne akıtıldı.[9] Ayrıca, 1947 yılı içinde; Ali Paşa, Gülşeni Tekkesi ve Selimiye Sıbyan Okulu onarımlarına başlandı.[10] İl genelinde Şarbon Hastalığı ile büyük bir mücadele yapıldı.[11] Kıyık yolu ve meydanı düzenlendi.[12] Tunca Köprüsü’nün afet dolayısı ile yıkılması üzerine onarımına başlanıp tahta köprü ile trafiğe açılması sağlandı.[13] O yıllarda İpsala su isale hattı başlatıldı. Ayrıca, toprak dağıtımı ile ilgili olarak çıkarılan kanunun uygulamasına geçildi.[14]

Türkiye Cumhuriyeti ile Batılı Devletler arasında düzenlenen anlaşmalara göre Edirne’ye gelen İngiliz Kültür Heyeti[15] ve Amerikan Heyeti’nin Trakya incelemeleri ve arkasından öngörülen destekler bu döneme rastlar.[16] II. Umum Müfettişlik çabaları ile o günlere getirilen fidanlıklar halka büyük destekler sağladı.[17] Edirne’miz de yıllardır hizmet veren Kapalı Cezaevi açılması ile ilgili hazırlıklar da bu dönemde başlatıldı.[18]

Edirne’de görevi başında kalp krizinden 1948 yılında ölen Vali Kazım Demirer’in bir oğlu ve iki kızı vardı. Vali Kazım Demirer öldüğünde 52 yaşında ve 22 yıllık birikime sahipti. Devleti ve rejimi özümsemiş bir mülki amir olarak herkesin sevgisini kazanmıştı.