Tekin Sayınbaş (1935-2021)
Tekin
Sayınbaş, 1935 yılında Edirne-Sabunî Mahallesi Mehmet Ağa Sokağı’nda, “Vavlu
Cami”nin hemen bitişiğindeki evde dünyaya gelmiştir. Altı çocuklu, Tekel memuru
Selâhattin Bey ve ev kadını Türkân hanım ailesinin beşinci çocuğudur. İlköğrenimini
Kaleiçi’ndeki İstiklâl İlkokulunda yaptı. O yıllarda Trakya’nın tek lisesi olan
Edirne Lisesinden mezun oldu. Yüksek Öğrenimini İstanbul Üniversitesi’nde tamamlayıp
24 Haziran 1958 tarihinde Diş Hekimi Diploması aldı. İlk mütevazı
muayenehanesini 1958 Ağustos ayında (o zamanlar Çankırı’nın ilçesi olan)
Eskipazar’da açtı. 1 Ocak 1959 da İzmir –Sahra Sıhhiye Eğitim Komutanlığı’nda Yedek
Subay eğitimine katıldı. 1 Nisan 1959 – 30 Haziran 1960 döneminde Yedek Subaylık
hizmetini Erzurum’da tamamladı. O tarihlerde, Erzurum-Taş Mağazalar Caddesinde muayenehane
tesis etmişti.
Terhisten
sonra, 29 Ekim 1960 tarihinde doğduğu, yetiştiği Edirne’ye dönmüştür. Edirne’de
yeniden kurduğu Diş Hekimliği muayenehanesinde, Ağız ve Diş Sağlığı Hizmeti
vermeye başlamıştır. 1961-1970
yılları arasında Sosyal Sigortalar Kurumu ile anlaşmalı Hekimlik ve 1974-80 yıllarında,
Devlet Memuriyeti kapsamında kadrolu olarak Millî Eğitim Diş Hekimliği
faaliyetleri devam etmiştir. 1970-71 yıllarında, Almanya’da (Iserlohn) Goethe Enstitüsünde,
Almanca lisan eğitimi ve Dr. Paul Nuckel Diş Kliniklerindeki meslekî çalışmalarını yürütmüştür. Vefat tarihine kadar muayenesini
açmış, “Ağız ve Diş Sağlığı Hizmetleri” verme azmini, Meslekî ve Sosyal çalışmalarını
fiilen sürdürme şevkini, çalışırken dinlenme ve huzur bulma sırrı ile gizemini
sürdürmüştür.
Sayınbaş,
dünüyle bugünüyle, insanı, doğası, tarihsel mimarî dokusu, sosyo-ekonomik yaşamı,
demografik gelişmeleri ve folkloruyla yöreye aşinadır. Sohbetlerinde Edirne Şehir Tarihçileri ve
Eserleri şaka ile karışık, “Öğünmek gibi olmasın ama Edirneli’yim”
sözüyle bu Edirne Aşkını sık-sık vurgular. Üniversite yıllarında amatörce
Tiyatro ile ilgilenmiş, Sahne Tozu yutmuştur. “Vatan yahut Silistire” (Namık
Kemal), “Şair Evlenmesi” (Şinasi), “Çayhane”(John Patrick) ve “Yağmurcu”
(N.Richard Nach) oyunlarında sahne almıştır. Kalemiyle dosttur. Gazetelerde
(Edirne, Edirne Sesi, Hudut) ve dergilerde (Oluşum,Ozan Ağacı) geniş yelpazede,
çok sayıda makale, deneme, öykü ve şiirleri yayınlandı. Çeşitli zaman ve
ortamlarda konferanslar verdi. TV’de, Edirne’nin sosyal yaşamı ve yakın geçmişi
üzerine programlar hazırladı ve sundu (Edirne’nin Ardı Bayle”- Edirne TV.).
Çeşitli
derneklerde, Türk Tabipler Birliği Merkez Konseyinde, BAĞ-KUR Genel Kurulunda (TTB’ni
temsilen), Trakya Üniversitesi Edirne Uygulama ve Araştırma Merkezinde Danışman
Üye olarak, Edirne Tıp Fakültesinin (İ.Ü. Cerrahpaşa’dan) Edirne’ye intikali,
Edirne’ye bir Yüzme Havuzu kazandırılması gibi konularda dikkate değer çalışmaları
vardır. ”Boş duranı Allah sevmez” öğretisiyle ilintili olsa gerek, resim sanatıyla
yakın olmuş, “Yağlı Boya” yapıtlarından oluşan kişisel sergiler açmıştır. Ayrıca
çeşitli karma sergilere katılmıştır.
Edirne
halkının yaşam biçimi ile kentin kültürel kimliği ile birlikte kültürel ve
sanatsal zenginliğini öne çıkaran bilgi dermelerini kitaplaştırarak geleceğe önemli
belgeler kazandırmıştır. Bu bağlamda, gördüklerini, yerel yaşamdan çizgileri,
aracısız öz kaynaktan gelen izleri, yansımaları berrak bir Rumeli Ağzıyla satırlara
dökmüş, kalıcı hale getirmiştir. “Meriç Rüzgârının Gizemi”, “Karga Sesindeki Nağmeler”,
“Saraçlar Caddesinde Aşina Yüzler“, “Bir Başka Edirne - Mişon Efendi’nin
Mektubu”, “Nerdesin Ruhi Ağbi” isimli kitapları yayınlanmıştır.
Edirne’nin “Tekin Amcası” 17 Kasım 2021 Çarşamba sabahı vefat ederek aramızdan ayrıldı. (Bilar, 2019, s.369)
Ender Bilar- www.enderbilar.com
